عالمی از جنس مردم
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۶۲۵۵۵
ایسنا/مازندران آیت اللّه عباسعلی سلیمانی از علمای انقلابی و مجاهد بود که روز چهارشنبه ششم اردیبهشت ماه ١۴٠٢ طی یک سوء قصد به شهادت رسید. به گواه شهروندان بابلسری این عالم مجاهد و نستوه لحظهای از خدمت به مردم و تبلیغ دین فارغ نشد و از خصوصیات بارز این شهید، رویی گشاده و اخلاقی نیکو بود.
عباسعلی سلیمانی در ۳ خرداد ۱۳۲۶ در روستای امیرکلا شهرستان سوادکوه استان مازندران بهدنیا آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آیتالله سلیمانی در دوران فعالیت خود، به مدت ۱۷ سال نماینده ولی فقیه در استان سیستان و بلوچستان و امام جمعه شهر زاهدان بود. همچنین وی از تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ تا ۹ فروردین ۱۴۰۱ سمت نماینده ولی فقیه و امام جمعه کاشان را برعهده داشت. از این تاریخ تا لحظه شهادت و پس از بازگشت به دیار خود مازندران، در شهرستان بابلسر ساکن بود. به گواه شهروندان بابلسری، این شهید والامقام دارای اخلاقی نیکو و رویی گشاده و بسیار مردمدار بود. خبرنگار ایسنا به مناسبت هفتمین روز شهادت این مجاهد انقلابی میان تنی چند از شهروندان بابلسری رفته تا گوشهای از زندگی این شهید را بازگو کند.
امامجماعت مسجد ولیعصر(عج) بابلسر
حجتالاسلام جعفر غفاری، در وصف خصوصیات بارز آیتالله عباسعلی سلیمانی گفت: آیتالله سلیمانی دارای ابعاد گوناگونی از نظر اخلاق، رفتار، گویش، مرام، حرکات، انفاق، بیان، مردمداری و روابطعمومی با مردم بود.
امام جماعت مسجد ولیعصر(عج) بابلسر با اشاره به اینکه آیتالله سلیمانی اهل عبادت شبانه بوده و سحرخیزی از ویژگیهای وی بود، افزود: در ماه مبارک رمضان، نماز صبح وی در مسجد ترک نشد و بسیاری از دعاها را حفظ بود و هر هفته صبح جمعه دعای ندبه را در مسجد برگزار میکردند.
وی با بیان اینکه آیتالله سلیمانی خوش منبر، خوش داستان و خوش قصه بود، خاطرنشان کرد: وی برای هر موضوعی یک داستان و قصهای برای تعریف داشت و ارتباط خوبی با مردم برقرار میکرد.
حجتالاسلام غفاری در ادامه اظهار کرد: فرزندان وی نجیب و زندگی بیآلایشی دارند و درب خانه آن شهید نیز برای همه باز بود؛ هر کسی با هر خواستهای به او مراجعه میکرد، دست خالی بر نمیگشت.
امام جماعت مسجد ولیعصر(عج) بابلسر، صبر و سعهصدر آیتالله سلیمانی را از ویژگیهای برجسته وی برشمرد و خاطرنشان کرد: آیتالله سلیمانی بیشتر مواقع روزه داشت و در روز شهادت نیز روزه بود و همزمان بصورت تلفنی در حال حل مشکلات مردم بود.
فرزند آیتالله عباسعلی سلیمانی
وحید سلیمانی، فرزند مرحوم آیتالله عباسعلی سلیمانی با بیان اینکه یکی از ویژگیهای بارز پدر، خوش برخوردی و خوشاخلاقی با همه بود، اظهار کرد: برای پدر رفتار خوش، فرقی بین آشنا و غیرآشنا نداشت و هر کس اندک مراودهای با وی داشت، بر این مطلب اذعان میکرد. حاج آقا به گونهای خوش برخورد بود که هر کس با ایشان تندی میکرد، شرمنده میشد.
وحید سلیمانی در وصف رفتار خوب پدر یادآور شد: برخیها به پدر میگفتند با شما خیلی بد رفتار میکنند و شما سعه صدر دارید، شهید در جواب میگفت که بنده نماینده ولیفقیه در استان هستم؛ وقتی ولیفقیه بهمانند پدر با مردم رفتار میکنند، بنده نیز باید به مانند پدر نسبت به همه رفتار داشته باشم، لذا کسی نیز تندی میکند، بهمانند فرزندی است که تندی میکند و پدر باید با آن به نرمی برخورد کند.
فرزند آیتالله سلیمانی در ادامه افزود: حاجآقا سلیمانی گاهی وقتها دیروقت میخوابیدند، اما با این حال ساعتی بعد برای عبادت بیدار میشدند. پدر بهشدت ولایتپذیر بود و آرزومندی وی برای شهادت در ایام اخیر بسیار مشهود بود.
وحید سلیمانی در پایان درخصوص روز حادثه نیز افزود: پدر برای واریز ۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان پول کارگر به بانک مراجعه کرده بود که چنین اتفاقی رخ داد.
از بازاریان محل زندگی آیتالله عباسعلی سلیمانی
حسین هاشمیان، از کسبههای محله این شهید والامقام در بابلسر با تعریف خاطرهای از آیتالله سلیمانی اظهار کرد: بر روی تابلوی تبلیغاتی بنده قسمتی با اسپری سیاه شده بود؛ یک روز حاجآقا پرسید چرا قسمتی از تابلوی شما با اسپری سیاه شده؟ گفتم شعار «زن، زندگی، آزادی» زده بود که پس از آن آمدند و سیاه کردند؛ حاجآقا گفتند این شعار چه اشکالی دارد؟ چرا پاک کردند و میگذاشتند بماند؛ این موضوع مربوط به حدود ۱۰ روز قبل از این بود که چنین حادثهای برای وی رخ دهد.
وی درباره چگونگی برخورد آیتالله سلیمانی با مردم نیز بیان کرد: اگر در کوچه بودم و حاجآقا پشت سر بود، ابتدا ایشان به من سلام میکرد.
هاشمیان در ادامه گفت: زبالهگردی که حوالی خانه آیتالله فعالیت میکند دچار معلولیت است؛ امروز مرا دید و گریه کرد؛ پرسیدم چرا گریه میکنی؟ گفت عجب انسان پاکی را از دست دادیم؛ هر وقت حاجآقا مرا میدید، پاکتی به دستم میداد که باعث افزایش رزق و روزی بنده میشد.
هاشمیان همچنین افزود: شخص جوان دیگری نیز مشکل استخدامی داشت و وقتی به آیتالله سلیمانی مراجعه کرده بود، بدون فوت وقت مسئله این جوان را پیگیری کرد؛ در واقع به هیچ وجه امکان نداشت که خواستهای از آن شهید شود و دست رد به سینه شما بزند.
یکی از اهالی محل زندگی آیتالله عباسعلی سلیمانی
محمدمهدی درزیان، یکی از اهالی محل زندگی شهید با اشاره به اینکه آیتالله سلیمانی از لحاظ اخلاقی سرآمد و مردمی بود، افزود: وی اهل محافظ داشتن نبود، خریدهای منزل را خودش انجام میداد و حتی در صف نانوایی میایستاد. کسی نبود که به وی مراجعه کند و جواب رد شنیده باشد.
درزیان همچنین با ابراز تاسف از شهادت آیتالله سلیمانی، خاطرنشان کرد: متاسفانه جای این شهید والامقام پر نخواهد شد و واقعا از دست دادن وی ضایعه بزرگی برای مردم بابلسر و مازندران بود.
لازم به ذکر است که آیتالله شهید عباسعلی سلیمانی، نماینده سابق ولی فقیه در استان سیستان و بلوچستان و شهر کاشان و عضو مجلس خبرگان رهبری، چهارشنبه ششم اردیبهشتماه در یکی از بانکهای شهرستان بابلسر استان مازندران مورد سوء قصد قرار گرفت و به شهادت رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی سیاسی شهادت آیت الله سلیمانی ایت الله عباسعلی سلیمانی شهرستان بابلسر نماینده ولی فقیه در سیستان وبلوچستان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی علمی و آموزشی استانی ورزشی روز معلم كرمانشاه استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری آیت الله عباسعلی سلیمانی آیت الله سلیمانی ولی فقیه حاج آقا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۶۲۵۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیتالله مظاهری: روش مواجهه با جوانان، دهنکجی و رَمی به بیعقلی و بیدینی نیست
رئیس حوزه علمیه اصفهان به مسئولان و دلسوزان کشور توصیه کرد، «با نهایت جدّیّت و صداقت، تمام مساعی خود را در رفع معضلات اقتصادی مردم و خصوصاً مشکلات پیش روی جوانان به کار گیرند تا به امید خداوند تعالی همگان به ویژه نسل جوان در این کشور اسلامی، برخوردار از یک زندگی آبرومند و سرافراز باشند و خدای ناخواسته، تعلّق و پیوند آنان با دین و معارف دینی، و نیز علاقه و دلبستگی آنان به کشور و وطن، پایمال ناتوانیها و ضعفها و خطاها و بیعملیهای ما نشود، که در اینصورت هم شاهد هجرت و قهر آنان از دین و هم نظارهگر مهاجرت و ترک آنان از وطن خواهیم بود؛ و این مسلّماً شایستۀ نظام اسلامی نیست.»
آیت الله العظمی حسین مظاهری در پیامی به هجدهمین دورۀ همایش «حکمت مطهّر» نوشتند:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
قالَ الله سُبحانَه و تَعالی: «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُه»
به رغم گذشت چهل و چهار سال از شهادت اسفناک متفکّر عالیمقام و اندیشمند بزرگ مرحوم آیت الله شهید مطهّری «قدسسرّهالشّریف»، هم ثُلمه و خلأ فقدان آن استادِ اسلامشناسِ برجسته، هنوز در جامعۀ اسلامی محسوس و ملموس است که: «ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ»؛ و هم به فضل خداوند متعال، آثار بنان و بیان آن دانشمند پرتلاش، همچنان مورد استفادۀ فرهیخنگان و حقجویان است که: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتی أُکُلَها کُلَ حینٍ بِإِذْنِ رَبِّها».
همایش با سابقۀ «حکمت مطهّر» که با هدف زنده نگاه داشتن یاد و نام و آثار علمی این شهید والامقام برگزار میشود، و از این جهت باید به اهتمام نیکوی متصدّیان و دستاندرکاران آن آفرین گفت، اینک و در هجدهمین دورۀ خود، موضوع بسیار با اهمیّت «جوانان» را مطمح نظر قرار داده است، موضوعی که یکی از مهمترین و بلکه باید گفت اساسیترین نقطۀ هدفگذاری مرحوم شهید مطهّری «رضواناللهتعالیعلیه» در عموم تلاشهای علمی و فکری ایشان بوده است.
آن متفکّر زمانشناس، به حق، یکی از موفقترین اندیشمندان و مصلحان اسلامی بود که با روحیّات و نیازهای فکری نسل جوان در زمانۀ خود، آشنایی کامل داشت و علاوه بر این زبان آن نسل تکاملخواه و جستجوگر را به خوبی میدانست و با گوش جان، پیامها و خواستههای به جای این نسل را میشنید و متناسب با آن نیازهای فکری و نظری، به موقع و بدون فوت وقت، به وسیلۀ آثار ارزشمند خود با جوانان، ارتباط مؤثّر و تعامل سازنده برقرار مینمود.
آن استاد فهیم و نکتهپرداز به نیکی دریافته بود که اگر اذهان و ضمائر جوانان حقطلب، با حقایق، سیراب نگردد، با مطالب ناحق پر خواهد شد، و از اینرو تمام سعیِ مشکور خود را بر این نقطۀ اساسی متمرکز کرده بود که نسل جوانِ آن دوره را که از سویی با هجوم افکار مادی و الحادی مواجه بودند و از سوی دیگر تحت سیطرۀ فرهنگ غربگرایی رژیم طاغوت قرار داشتند، به روشهای متین علمی و فکری، با حقایق اسلام و معارف انسانساز قرآن و عترت آشنا سازد و چه بسیار جوانان و محافل جوان که به دستِ قدرتمندِ دانش و بینش این استاد متفکّر، در سرتاسر ایران و خارج از مرزهای این کشور، از خطر الحاد مارکسیستی و انحطاط لیبرالیستی و التقاط دینیِ گروهکهای پر سر و صدای آن دوران، نجات پیدا کرده و با آشنایی با حقایق نورانی قرآن کریم و عترت طاهره «سلاماللهعلیهم»، به رشد فکری و دینی دست یافته و به حیات طیّبه نائل گشتند و سپس در مهمترین مقاطع دوران معاصر یعنی در نهضت و انقلاب شکوهمند اسلامی و سپس در تأسیس نظام جمهوری اسلامی و پس از آن در بزنگاههای خطیر این نظام، نظیر دفاع مقدّس و نظایر آن و همچنین در عرصۀ حوزههای علمیّه و دانشگاهها و متن جامعۀ اسلامی و محافل جوانان، نقش برجسته و سازندۀ نظری و عملی ایفاء کردند و اثرات گسترده و عمیق مجاهدتهای فکری آن استاد فکور را در مقام عمل و نظر به منصۀ ظهور درآوردند و هنوز نیز آن برکات بزرگ، بحمدالله و المنّه استمرار دارد و بیجهت نبود که امام بزرگوار «اعلیاللهمقامه» توصیه فرمودند: «کتابهای این استاد عزیز را نگذارند با دسیسههای غیراسلامی فراموش شود».
رحمت بیکران و رضوان بیپایان حقتعالی بر روح آن استاد شهید متفکّر باد که بیتردید، حقّ بزرگی بر نسل جوان این کشور در آن دوره و دورههای پس از آن تا به امروز دارد و بیسبب نبود که استادان عظیمالشّأن او یعنی امام راحل بزرگوار و حضرت علّامه طباطبایی «قدّساللهتعالیسرّهما» در شهادت و فقدان اسفناک او، همچون پدرِ فرزند از دست داده، گریستند و ملّت فهیم ایران نیز در غم مصیبت او یکپارچه عزدار شد: «وَ سَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا».
در این فرصت کوتاه و به مناسبت طرح مسألۀ مهمّ «جوانان» لازم میدانم بر دو نکتۀ اساسی، در این محفل فکری و فرهنگی تأکید نمایم:
نکتۀ اول اینکه: همانگونه که مرحوم شهید مطهّری «طابثراه» به خوبی دریافته بود، برخورد و مخاطبه با نسل جوان، بسیار خطیر و حسّاس است و باید براساس منطق و استدلال و واقعبینی در همۀ ابعاد مسائل نظری و مشکلات عملی جوانان، تنظیم و ساماندهی شود، زیرا اگر به سؤالات نظری و پرسشهای نسل جوان که چه بسا، بسیار اندیشهسوز و ذهنآزار نیز باشد، و همچنین به احساسات و عواطف این نسل پرتکاپو و نیز به خواستههای به حق و به جای آنان، پاسخ منطقی و صحیح داده نشود، قطعاً موجب سرخوردگی و ناامیدی و بیاعتمادی و در نهایت طغیانگری این نسل مطالبهگر خواهد شد و زیان آن برای جامعۀ انسانی، بسیار وسیع و عمیق خواهد بود.
روش مخاطبه و مواجهه با جوانان، روش دهنکجی و انتقاد و سرزنش و رَمی به بیعقلی و بیدینی نیست، و با چنین روشی محال است که بتوانیم جلوی انحرافات دینی و کجرویهای اخلاقی را در نسل جوان بگیریم. اگر خواهان هدایت و رشد نسل جوان هستیم، تنها راه متین و صحیح آن این است که: اولاً باید از نزدیک با درد و رنج جوانان آشنا شد و ثانیاً با زبان منطق و عطوفت و مهربانی با آنان، تعامل سازنده برقرار کرد، چنانکه در آن بیانِ بلندِ رییس مذهب جعفری، حضرت امام صادق «سلاماللهعلیه»، که این روزها در آستانۀ سالروز شهادت آن امام به حق ناطق، قرار داریم، آمده است که به بعضی از اصحاب خود که دربارۀ مخالفان عقیدتی در آن روزگار از آن امام همام پرسیده بود، فرمودند: «فَلَا تَخْرَقُوا بِهِمْ أ مَا عَلِمْتَ أَنَ إِمَارَةَ بَنِی أُمَیَّةَ کَانَتْ بِالسَّیْفِ وَ الْعَسْفِ وَ الْجَوْرِ وَ أنَّ إِمَارَتَنَا بِالرِّفْقِ وَ التَّأَلُّفِ وَ الْوَقَارِ وَ التَّقِیَّةِ وَ حُسْنِ الْخُلْطَةِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ فَرَغِّبُوا النَّاسَ فِی دِینِکُمْ وَ فِیمَا أَنْتُمْ فِیهِ»: با آنان خشونت نورزید، مگر نمیدانید که فرمانروایی و خلافت بنیامیّه، مبتنی بر زورِ شمشیر و فشار و ستم بود، ولی حکمرانی و ولایت ما مبتنی بر ملایمت و دوستی و متانت و تقیّه و رفتار نیکو و پارسایی و کوشش فراوان است، پس کاری کنید که مردم به دین شما و مسلکی که دارید رغبت و گرایش پیدا کنند.
قرآن کریم با اینکه دین و معارف تابناک آن را «حق و مطابق با حقیقت» معرّفی میکند و آن را «حنیف و منطبق بر فطرت» برمیشمارد و «قیّم و پایدار و به دور از هرگونه سستی» قلمداد میکند، ولی با همۀ این اوصاف، به پیامبر رحمت و محبّت و دانایی، که سراسر وجودش، سرشار از عطوفت و مهربانی و نرمخویی با مردمان بود و برخلاف پارهای از تفکّرات اعوجاجی، ذرّهای تلخی و تندی و خشونت در آن راه نداشت، به طور مکرّر تصریح میفرماید که در ارائۀ دین و تعالیم دینی نباید تحمیل و اکراه و اجبار وجود داشته باشد: «فَذَکِّر إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ، لَّستَ عَلَیهِم بِمُصَیطِرٍ» «وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخَافُ وَعِیدِ» و آیاتِ بیّنات متعدد دیگر.
و، امّا نکتۀ دوم که آن نیز برخوردار از اهمیّت جدّی است این است که: خواستههای به حقّ نسل جوان برای برخورداری از یک زندگی سرافراز و آبرومند، باید در رأس توجّه مسئولان و کارگزاران کشور قرار گیرد و همگان باید به این آسیب اساسی، توجّه کنیم که اگر این مطالبات و انتظارات، به درستی پاسخ داده نشود و جوانان ما با معضلات بزرگی نظیر فشارِ بیکاری و افسانۀ مسکن و بحرانِ افزایش سنّ ازدواج و فقر و تبعیض و فساد و اعتیاد و سایر آسیبهای شکنندۀ اجتماعی مواجه بوده و خود را در مقابلۀ با این مشکلات خانمانسوز، بیپناه ببینند، قطعاً ما با بحران سرمایۀ اجتماعی بزرگی مواجه خواهیم شد که کمترین نتیجۀ خسارتبار آن کاهش مشارکتهای ملّی و اجتماعی است.
تعالیم دینی و نیز تجربۀ تاریخ بشری به خوبی نشان میدهد که مردمی که با غول فقر، دست و پنجه نرم کنند، در جهات فرهنگی و دینی هم، قوّت و قدرت خود را از دست میدهند، چرا که به مصداق آن سخن والای تکاندهنده که ائمّۀهدی «سلاماللهعلیهم» از رسول خدا «صلیاللهعلیه وآله و سلّم» نقل کردهاند که: «کَادَ اَلْفَقْرُ أَنْ یَکُونَ کُفْراً»، فقر، هممرز با بیایمانی است. پیامبر اکرم که به تعبیر خداوند متعال، تمام وجود مبارکش آکنده از نهایت دلسوزی برای ایمان مردمان بود، ولی به خوبی دریافته بود که تنگنای نان و گردباد اقتصاد ناسالم و معضلات طاقتفرسای معیشتی، چگونه دین و ایمان آدمی را در مینوردد و از اینرو با تضرّع به پیشگاه خداوند مهربان عرضه میداشت: «اَللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی اَلْخُبْزِ وَ لاَ تُفَرِّقْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَلَوْ لاَ اَلْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لاَ صَلَّیْنَا وَ لاَ أَدَّیْنَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَلَّ!»
این بیان هشداردهندۀ رسول خدا «صلواتاللهعلیه وآله» باید نصب العین و در منظر دیدِ هر روزۀ مسئولان کشور و همۀ دلسوزان این مرز و بوم و همۀ دغدغهمندان برای نسل جوان باشد و با نهایت جدّیّت و صداقت، تمام مساعی خود را در رفع معضلات اقتصادی مردم و خصوصاً مشکلات پیش روی جوانان به کار گیرند تا به امید خداوند تعالی همگان به ویژه نسل جوان در این کشور اسلامی، برخوردار از یک زندگی آبرومند و سرافراز باشند و خدای ناخواسته، تعلّق و پیوند آنان با دین و معارف دینی، و نیز علاقه و دلبستگی آنان به کشور و وطن، پایمال ناتوانیها و ضعفها و خطاها و بیعملیهای ما نشود، که در اینصورت هم شاهد هجرت و قهر آنان از دین و هم نظارهگر مهاجرت و ترک آنان از وطن خواهیم بود؛ و این مسلّماً شایستۀ نظام اسلامی نیست.
هر دو نکتهای که به اجمال بیان شد، چه نکتۀ اول که مربوط به ساحت اندیشه و فکر و نظر بود، و چه نکتۀ دوم که مربوط به عرصۀ اجرا و عمل میشود، مطمح نظر همۀ متفکّران دینی و مصلحان اجتماعی از جمله مرحوم آیةالله شهید مطهّری «اعلیاللهمقامه» بوده و امید است همۀ اندیشهورزان و نیز همۀ مجریان و سیاستمداران، بدان توجّه بیش از پیش نمایند. انشاءالله.
از خداوند تعالی علوّ درجات استاد شهید مطهّری «قدّسسرّه» و نیز صلاح و سداد نسل جوان و سرافرازی و تأیید ملّت ایران را مسألت مینمایم. انّه ولیّ الهدایة و التّوفیق.
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته.
حسین المظاهری
۹ / اردیبهشت / ۱۴۰۳،
۱۹ / شوال / ۱۴۴۵